UN LIBRO CADA SEMANA
SEMANA DO 9 AO 13 DE FEBREIRO
Recoméndovos, aos de bacharelato, colegas e
amigos en xeral, que leades, se non o fixestes aínda, o libro escrito pola
arxentina de apelido galego-portugués, Claudia Piñeiro, Las viudas de los jueves. Hai versión cinematográfica, pero non a
coñezo.
Un libro ben escrito, boa técnica, hai unha
certa frescura innegable, e non falta o poderoso atractivo do factor
lingüístico diferencial: atrae o español porteño.
O tema xira arredor dos discretos engados da
burguesía: os personaxes viven nunha especie de colonia de elite, super
protexidos teoricamente dos perigos do exterior, entre luxos, hipotecas,
falsidades non exentas de exotismo e outras herbas. O amor hai que buscalo con
lupa. Ámanse os dous amigos adolescentes, ela –adoptada- sofre mal o cambio
(todo un indicador de clase) do nome, de Ramona é forzada a atender por Romina.
Quedo tamén coa libreta de notas da narradora,
onde apunta cousas variadas e sempre curiosas.
A novela gañou un premio e entre os membros do
xurado estaba Saramago, dato este que dalgunha maneira é garantía de
excelencia, na medida que sexa.
[Nota lingüística: fixádevos na cantidade de
anglicismos que penetran na lingua arxentina: en só dúas páxinas anoto tres: pro shop, dri-fit e country; coma
sempre, chama a miña atención tamén a riquísima fraseoloxía, non sempre doada
de descifrar: Pegarle como le pegás es al
pedo, estoy meado por los perros,
el jueves era su día de franco, en medio de la mesa ratona, etc.].
En resumo, temos aquí unha novela moi entretida,
divertida por veces, e non exenta de contido social.
(Mª Rosario Soto Arias, membro do equipo da B.E.).
(Mª Rosario Soto Arias, membro do equipo da B.E.).
(Foto de Claudia Piñeiro, tomada da Internet)
Ningún comentario:
Publicar un comentario