Un libro cada semana...ou cada mes..."O instituto"

É unha novela de terror publicada en setembro de 2019 ,que relata a historia dun neno chamado Luke Ellis que aparentemente ten poderes psíquicos;  entón é reclutado por unha misteriosa organización chamada “o instituto”. O neno é raptado por persoas desa organización  nun suburbio de Minneapolis e os seus pais son asasinados. Cando desperta, encóntrase nun luagr exactamente igual que o seu cuarto, pero sen selo e sen ventás. A medida que pasa o tempo dáse conta de que foi capturado pola organización que recluta pola forza a nenos con mentes prodixiosas.

Este libro foi dos que máis me gustaron  porque escoitara que Stephen King era moi bo escritor pero nunca lera ningún libro seu, e con este último converteuse nun dos meus autores favoritos.

                                                      Pablo Miñambres, Bacharelato Adultos.

Un libro cada semana...ou cada mes..."O día que se perdeu a cordura"

   Unha novela de misterio escrita por Javier Castillo.É  un libro que trata dun home que está na metade duha rúa de Boston, cunha cabeza decapitada na súa man. A partir de aí, unha muller inspectora do FBI, investiga a situación.

    A min esta novela gustoume moito. É unha novela de misterio que te engancha moitísimo e non podes parar de ler. Ten moitos cambios temporais cara adiante e volta ao presente.

    Esta novela mestura amor, odio, misterio, e hai pouco máis que dicir para non desvelar o argumento.

                                                 Anabel Batista, ESA, Adultos.

   

Un filme cada semana...ou cada mes..."O neno co pixama de raias"

 

      Eran dous nenos, pero moi distintos...un era o fillo dun nazi e o outro, xudeu. Fixéronse moi amigos, pero ningún sabía o que lle esperaba. Ningún sabía que gaseaban aos xudeus e que a vida lles tiña preparado un destino terrible...

       Para min é unha das películas máis tristes que vin. Está baseada en feitos reais, e vemos que os nenos non teñen ningunha maldade, só queren xogar con outros nenos, sexa cal sexa a súa orixe ou raza.

   A miña opinión é que somos todos humanos e somos todos persoas, e, aínda que xa non hai nazis que maten xudeus, hai outro tipo de racismo cara á xente doutra cor de pel ou outra cultura. Temos que abrir máis a mente e pensar que todos somos persoas e todos debemos respectarnos.

                                                      Jennifer López Serrano, ESA, Adultos.