Acabamos de ler unha escolma de contos de El conde Lucanor. Todos eles teñen a mesma estrutura: o xoven Conde Lucanor ten un problema e pide consello a Patronio; este cóntalle unha historia relacionada coa súa consulta e finalmente hai unha moralexa en verso.
O libro é interesante porque, aínda que escrito hai moitos séculos, as cousas que preocupan a Lucanor poden ocorrernos a nós hoxe; a estratexia de Patronio de contar unha historia ao conde é axeitada para que lle resulte máis divertido e saiba mellor cómo ten que actuar...Aínda que pode resultar un pouco repetititvo e a linguaxe é ás veces difícil, en xeral é entretido e podes obter ensinanzas.
3º ESO V.
Ningún comentario:
Publicar un comentario