Comprometido con Galiza:
"o meu sangue é un regueiro, un río,
un océano que canta e se enfurece"
A ollada de Manuel María nunca escapou da realidade que viviu o pobo galego. El foi o que nos puxo en contacto co maxisterio de Otero Pedrayo e co pensamento nacionalista de Castelao; participou na reorganización do nacionalismo na posguerra e, xa desde 1964, militou activamente no nacionalismo galego. Malia as represalias sufridas, nunca deixou de ser unha voz insubornábel en defensa do seu pobo.
Galiza
Galicia docemente
está ollando o mar:
¡ten vales e montanas
e terras para labrar!
Ten portos, mariñeiros,
cidades e labregos
¡cargados de traballo
cargados de trafegos!
Galiza é unha nai
velliña, soñadora:
¡na voz da gaita rise,
na voz da gaita chora!
Galiza é o que vemos:
a terra, o mar, o vento…
¡Pro hai outra Galiza
que vai no sentimento!
Galiza somos nós:
a xente e mais a fala
¡Si buscas a Galiza
en ti tes que atopala!
Galicia docemente
está ollando o mar:
¡ten vales e montanas
e terras para labrar!
Ten portos, mariñeiros,
cidades e labregos
¡cargados de traballo
cargados de trafegos!
Galiza é unha nai
velliña, soñadora:
¡na voz da gaita rise,
na voz da gaita chora!
Galiza é o que vemos:
a terra, o mar, o vento…
¡Pro hai outra Galiza
que vai no sentimento!
Galiza somos nós:
a xente e mais a fala
¡Si buscas a Galiza
en ti tes que atopala!
(Foto e texto: Lucía Iglesias G. y María Iglesias I.)
Ningún comentario:
Publicar un comentario